kitabın arasında bir not buldum. ne zaman yazdı bilmiyorum. ikiye katlanmış bir defter sayfası, "seni uzak iklimlerde bekliyor olacağım. belki de soğuktur. ben de henüz gitmedim." diyordu.
dün posta kutusundan bir kartpostal çıktı. şu an masamda duruyor. arjantin'den postalanmış. muhtemelen fotomontaj olan siyah beyaz bir fotoğrafta sonsuza uzanan bacaklarıyla bir kadın ve o kadına hükmeden bir erkek buenos aires siluetinin önünde tango yapıyor.
bana ait olanları saymazsak arkasında isim yok, adres yok. yalnızca bir mısra. dört kelimelik bir mısra: "uzak geldim, uzağa gidiyorum".
2 yorum:
"eskiden çok eskiden kartpostallar alırdım" demek istedim birden :)
ah! benim de oyun arkadaşlarım vardı eskiden. gittiğimiz yerlerden pulla bedellendirilmiş kartpostallar yollardık. sonra büyüdük galiba. ya da adresler değişti, 'eski'ye dönüştü.
Yorum Gönder