"geri zekalı!" dedim, öfke ve özlemle.
sonra gözlerimi kapattım, deniz gören bir çay bahçesinde, etekleri rüzgârda çırpınan masa örtüsünün üzerinden uzanıp öptüm. sadece ikinin değil üçün, hatta yedinin bile boynu bükük kalmadı.
sonra gözlerimi kapattım, deniz gören bir çay bahçesinde, etekleri rüzgârda çırpınan masa örtüsünün üzerinden uzanıp öptüm. sadece ikinin değil üçün, hatta yedinin bile boynu bükük kalmadı.
1 yorum:
bu gibi durumlarda her ikisinin kolkola gezdiğini düşünürüm. üstelik, orada söz konusu olan öfke ile özlem değil, ikisinin birleşmesinden meydana üçüncü bir duygu. yani sizin bildiğiniz öfkelerden değil o.
Yorum Gönder