bir seyahatte yolları hamburg'a düşünce, merakla liman yakınlarındaki o malum sokağa da uğramışlar. ve meraklarına yenik düşüp yetişkinler kendi aralarında eğlenirken kullansın diye yapılan nesnelerden satan bir dükkana girmişler.
alışkın olmadıkları o nesneler komik gelmiş, hatta eğlenceyi acıda bulanlara ayrılan kısımda kelimenin tam anlamıyla makarayı koyvermişler.
ama çok geçmeden bir görevli gelip, müşterileri rahatsız ettiklerini söyleyerek dışarı çıkmalarını rica etmiş. kulaklarına takmaları için bir çift küpe vermeyi de ihmal etmemiş.
"insanların acı çekmek isteğine ve bunun için seçtikleri yollara saygı gösterin lütfen!"
*
biliyorum, dünyada bir sürü acı var.
savaşlar, zulümler.
doğu türkistan, filistin, yemen, afrika'da açlık.
adaletsizlik, fakirlik, annesiz babasız büyümek zorunda kalan çocuklar, gerekli sağlık hizmetini alamayan hastalar, saçları rüzgârda çırpınsın istediği için öldürülen, şiddet gören kadınlar, çaresiz ebeveynler, zamansız ölümler.
ama izin verirseniz bu ara yalnızca federer'in profesyonel tenise vedası için üzülmek istiyorum.
*
belki bu vedanın gölgesine sığınmak kendi büyük acımdan kaçmak içindir.
belki de federer'e veda yazısı için hazırlık.
*
bir gün anlatırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder