ziya osman saba, behçet necatigil'in
kabul günü başlıklı kısacık şiirine
bütün saadetler mümkündür diyerek cevap veriyor.
"Biliyorum saadet
Bana dünyada gelmez,
Ölümü bekliyorum"
*
"Bütün saadetler mümkündür...
Şu kapının açılması,
İçeri girivermen,
Bahar, kuşlar, gündüz.
Ve bütün dünya
Bir an içinde gürültüsüz.
Bütün saadetler mümkündür...
Bahtsızların biraz gülümsemesi...
Körlerin gün görmesi,
Mümkündür bütün mucizeler...
Ana, baba, evlât, bütün kaybolanlar...
Ebedî bir sabahta buluşmamız bir daha.
Ölüler! Hepimiz için yalvarın Allaha..."
4 yorum:
Ziya Osman'ın şiirlerini öyle severim ki. Okuması kolay, anlamı ve etkisi derindir. Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi'ni okumuşsundur mutlaka, o da ayrı güzel bir yazıdır.
çok severim o öyküyü. herkese tavsiye ederim.
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesini okudum şimdi. Gerçekten çok güzel bir öyküymüş, teşekkürler:)
yanıltmadığımıza sevindim...
bu vesileyle bir temennimi tekrar etmek isterim: insanlar okuyacakları kitapları çok satarlar, kitap ekleri, haftanın kitabı, ödül vb. listeler yerine bloglardan -elbette buradaki kırık dökük cümlelerden bağımsız söylüyorum bunu- seçsin. çünkü o insanların 'okumak zevki'nden başka ölçüsü, hesabı yoktur.
Yorum Gönder