25 Ekim 2019 Cuma

yanılmaktan yenilgi

giderken, "yanılgı ile yenilgi kardeşliği," dedi. bir şey demedim. masanın desenindeki yollarda sessizce gezintiye çıktım.

bunun çok sevdiğim bir kitaba, 'öfkeli ve çok sakallı' orhan alkaya'nın yenilgiler tarihi, cilt:I'ine yaptığı bir gönderme olduğunu biliyordum ama.

takılırdım ona. ikinci cildi ben yazacaktım. ya da baştan ayağa 'yanılgılar tarihi'ni... yanılmışsın, yenilmişsin ne fark eder?

gidişini de, giderken çektiği o silahı da unutmuşum. bir gün hasan ali toptaş'ın "yanılıp yenilip de"* dediğini okudum. hatırladım.


*:kayıp hayaller kitabı

Hiç yorum yok: