hayat

anlatması uzun ama kısa keseceğim: okuma odasını başka bir odaya taşımam gerekti. bunu yaparken odadaki nesneleri de elden geçirdim. hatta, bir sürü şeyi eledim.

hâliyle, yıllar önce tuttuğum defterlere, aldığım notlara da döndüm. bir çok utanç verici cümleye karşılık, bir kaç kendini sevdiren cümle.

ama bir cümle canımı çok yaktı. hayır, hiçbir şey çağrıştırmadı. neden, nerede, kim?

sadece, "daha yirmi yaşına bile gelmeden bana, "artık aşkın bitmek için başladığını biliyorum" dedirten hayat," dedim içimden.