bazan, gidenin ardından bakarken dalıp gidersiniz ama birisi kolunuza dokunur ya da bir şey söyler de gittiğiniz yerden döner ve tek kelime etmeden içeri girersiniz ya...
geçenlerde sosyal medyada, giden misafirin ardından eve çöken sessizlik ve o kısacık sessizliğin peşi sıra bir yerden "hadi!" komutu gelmişcesine hane halkının temizliğe başlayışını konu eden bir paylaşım okumuştum.
bu duygu ya da bu an insanlara tanıdık gelmiş olmalı ki bir sürü beğeneni vardı.
sadece temizlik budalası insanlar ya da misafirin ve misafirliğin kirinden bir an önce kurtulmak isteyen ev sahipleri yapmıyor bunu. temizlik ve düzenine herkes kadar dikkat eden, ev robotunu o hafta çarşamba yerine perşembe çalıştırsa da dert etmeyen, çamaşır gününün cumartesiden pazara kaymasına aldırmayan veya çamaşır asmaktan değil de katlamaktan nefret eden insanlar da yapıyor.
bence o durumun evi temizlemek ya da evi eski hâline getirmekle ilgisi yok. sadece bir hâlden diğerine geçişi kolaylaştırıyor. daha misafirler gitmeden başlayan bir özlemi etrafı kırıp dökmeden içimizde bir yere usulca yerleştirmeyi sağlıyor.
yoksa, fırsatı olanlar koşmaya çıkabilir, hiç gereği yokken önümüzdeki ayın işlerini yapmaya veya bir ay sonraki vizelere çalışmaya şimdiden başlayabilir, yenilip duracağı bir bilgisayar oyununu oynayabilir ya da ikinci bölümünden öteye geçmeyeceği bir diziyi izleyebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder