18 Aralık 2020 Cuma

bir dakika daha

"seninle" değil, hızlandıkça azalıyorum'la. mathea'yla. epsilon'la...

çünkü, son "dakika ve skor" bu haliyle gerçek manasından çok uzak ve aldatıcı. çünkü, insanın trajedisini göstermek, en yakınımızdakilerle bile aramızda kilometreler olduğunu söylemek, "bu hep böyle değil midir?" diye sormak istedim.

bir de içimizdeki mathea'ların yüzüne ayna tutmak.

*

epsilon yaşlanmış, o bunu istemese de emekli edilmiştir. mathea ise hem daha çok zaman geçirebilecekleri hem de büyük yalnızlığından kurtulacağı için sevinçlidir. ama epsilon (niels) çok geçmeden ölür.

"Cenaze töreninden sonra bir adam yanıma geldi, Niels'in bir meslektaşı olduğunu söyledi, bir kese kağıdı uzattı, "Bu dolabında duruyordu," dedi. "Eşyalarını toplarken bunu niye yanına almadı bilmiyorum." Kese kağıdında benim yazdığım mektuplar vardı. Çoğu hiç açılmamıştı."


Hiç yorum yok: