bir ateşe attın*

"bizde beste değil söz önemli," diyen adsız türk bestecisini haklı çıkaracak müzikler dinledim bu yıl. çoğunlukla gözlerimi kapatıp dinlediğim ve sözlerini anladığım şarkılardı.

öyle anlarda ahmet dayımı taklit ettiğimi, ajda pekkan posterleriyle süslenmiş bir odada tek kişilik yatağıma sırt üstü uzanıp, ellerim başımın altında sigara dumanları arasından tavanı seyrediyormuş gibi yaptığımı itiraf ederim.

"arabesk bir yanım olduğunu hiçbir zaman inkar etmedim", osman konuk'tan çalarak "yardım et de şu şarkıyı dinleyelim" ya da aynı dizeyi birazcık bozarak "yardım et de dizilerde çalınıp ünlü olmadan önce şu şarkıyı dinleyelim" başlığı altında toplanabilecek şarkılardı çoğu.

bu şarkı ise hepsinin kesiştiği yerde duruyordu. belki de bu yüzden en çok onu dinledim. bazan geç keşfettiğim için kendime kızdım, bazan "belki de bu tarz müzikler dinleme yaşım yeni geldi," dedim, bazan "kim bilir başka neler kaçırdım?" diyerek hayıflandım ama en çok bu şarkıyı dinledim.

çünkü tam yerine ve zamanına denk gelmişti. başka söze de gerek yoktu.

*: kamuran akkor, bir ateşe attın