yahya kemal'in yerinde ben olsaydım o lafı demezdim; ankara'nın en güzel şeyi namık kemal mahallesi çünkü.
ankara'nın göbeğinde, kızılay'dadır. güvenpark'tan bir kaç adım öteye kumrular caddesi boyunca yürür ve sola, kumrular caddesi'ni dik kesen sokaklardan birine dönersiniz.
artık orası kızılay değildir. ankara değildir. çirkin, anlamsız yollar, arabalar, şekilsiz kamu binaları kaybolur. kalabalık ve boğucu bir şehrin ortasındayken birden bambaşka bir iklim ve boyuta geçersiniz. sadece birkaç adımla birdenbire bambaşka bir diyara varmaktır o sokaklarda yürümek. başkentin bütün sesleri kaybolur. etrafınızı huzur ve sessizlik kuşatır.
asırlıkmış hissi uyandıran çınarlar altında, cetvelle çizilmiş gibi dümdüz sokaklardır bunlar. bahçe duvarlarından birine oturup, sokakla arasına bahçe koymuş, yaşanmışlık dolu evlere bakar, elinizde olmadan eski zaman hayalleri kurarsınız.
ya da bahçe duvarlarından birine sırtınızı yaslarsınız bazan. yanağınızda hiç geçmeyecek bir yangın başlar, kulağınızda sonsuza emanet bir fısıltı yankılanır. öğle tatiline çıkmış memurlar kıskançlık dolu bakışlarla önünüzden geçer. biraz da ayıplar.
ama kimin umurunda...
*
türkiye cumhuriyeti'nin ilk "toplu konut" projesi olan namık kemal mahallesi'nin temelleri bin dokuz yüz kırk dörtte atılır. projesi bin dokuz yüz kırk beş yılında alman mimar paul bonatz tarafından yapılan bu lojmanların yapımı ise bir yılda tamamlanır.
iki, üç, dört katlı evlerden oluşan konutlar, ön ve arka bahçeleri, yüksek tavan ve balkonuyla o günün şartlarına göre modern ve lüks olarak tasarlanmıştı.
eski ile yeni uyumla bir araya gelmiştir. eski ahşap evler beton giyinmiş gibidir. bir yanıyla geçmişe tutunmuş hissi verirken diğer yanı günümüzdedir. paul bonatz geleceği tasarlarken geçmişi unutmamıştır sanki.
asker ve üst düzey bürokratlar için kurulduğundan "devlet mahallesi" denilen ve dönemin başbakanı şükrü saraçoğlu yüzünden "saraçoğlu mahallesi" olarak da bilinen bölge, ankara'nın değişen yapısı nedeniyle bugün genelkurmay başkanlığı, başbakanlık ve bakanlıklara yürüyüş mesafesinde yer almaktadır.
*
çevre ve şehircilik bakanlığı bir süre önce lojman statüsü kaldırılan namık kemal mahallesi'nin yeni kullanım biçiminin belirlenebilmesi için çalışma başlattı. mahalle için yeni bir proje bulunması ve bu proje üzerinden mahallenin tekrar planlanması için maliye bakanlığı ile protokol imzalandı. belki de mahalle, otel, öğrenci yurdu ya da üniversite kampüsüne dönüşecek.
belirlenen projeyi maliye bakanlığı hayata geçirecek. kiralama ya da yap-işlet-devret modeli ihtimal dahilinde.
proje yarışması ise, tmmob ve ankara ticaret odası iş birliğiyle düzenlenecek. sonuçlar gelecek yıl ocak ayında açıklanacak ve uygulanacak proje kamuoyuna açıklanacak.
*
yanılıyor olmayı çok isterim ama galiba yeni bir avm bekliyor bizi. çünkü bu bahiste türkiye cumhuriyetinin en muhafazakar iktidarının sicili pek temiz sayılmaz. yine de, ben yarışmaya katılıyor olsaydım projem mahallenin aynı kalması olurdu.
eğer mahalle yıkılacaksa arda kalan tuğla, kiremit, duvar parçası vs. tıpkı berlin duvarı gibi hatıraya dönüştürülsün. bu olursa, "sarı-lacivert"e boyanmış bahçe demirlerine talip olduğumu şimdiden söylemek isterim.
notgibi: bir de buradan bakın.
ankara'nın göbeğinde, kızılay'dadır. güvenpark'tan bir kaç adım öteye kumrular caddesi boyunca yürür ve sola, kumrular caddesi'ni dik kesen sokaklardan birine dönersiniz.
artık orası kızılay değildir. ankara değildir. çirkin, anlamsız yollar, arabalar, şekilsiz kamu binaları kaybolur. kalabalık ve boğucu bir şehrin ortasındayken birden bambaşka bir iklim ve boyuta geçersiniz. sadece birkaç adımla birdenbire bambaşka bir diyara varmaktır o sokaklarda yürümek. başkentin bütün sesleri kaybolur. etrafınızı huzur ve sessizlik kuşatır.
asırlıkmış hissi uyandıran çınarlar altında, cetvelle çizilmiş gibi dümdüz sokaklardır bunlar. bahçe duvarlarından birine oturup, sokakla arasına bahçe koymuş, yaşanmışlık dolu evlere bakar, elinizde olmadan eski zaman hayalleri kurarsınız.
ya da bahçe duvarlarından birine sırtınızı yaslarsınız bazan. yanağınızda hiç geçmeyecek bir yangın başlar, kulağınızda sonsuza emanet bir fısıltı yankılanır. öğle tatiline çıkmış memurlar kıskançlık dolu bakışlarla önünüzden geçer. biraz da ayıplar.
ama kimin umurunda...
*
türkiye cumhuriyeti'nin ilk "toplu konut" projesi olan namık kemal mahallesi'nin temelleri bin dokuz yüz kırk dörtte atılır. projesi bin dokuz yüz kırk beş yılında alman mimar paul bonatz tarafından yapılan bu lojmanların yapımı ise bir yılda tamamlanır.
iki, üç, dört katlı evlerden oluşan konutlar, ön ve arka bahçeleri, yüksek tavan ve balkonuyla o günün şartlarına göre modern ve lüks olarak tasarlanmıştı.
eski ile yeni uyumla bir araya gelmiştir. eski ahşap evler beton giyinmiş gibidir. bir yanıyla geçmişe tutunmuş hissi verirken diğer yanı günümüzdedir. paul bonatz geleceği tasarlarken geçmişi unutmamıştır sanki.
asker ve üst düzey bürokratlar için kurulduğundan "devlet mahallesi" denilen ve dönemin başbakanı şükrü saraçoğlu yüzünden "saraçoğlu mahallesi" olarak da bilinen bölge, ankara'nın değişen yapısı nedeniyle bugün genelkurmay başkanlığı, başbakanlık ve bakanlıklara yürüyüş mesafesinde yer almaktadır.
*
çevre ve şehircilik bakanlığı bir süre önce lojman statüsü kaldırılan namık kemal mahallesi'nin yeni kullanım biçiminin belirlenebilmesi için çalışma başlattı. mahalle için yeni bir proje bulunması ve bu proje üzerinden mahallenin tekrar planlanması için maliye bakanlığı ile protokol imzalandı. belki de mahalle, otel, öğrenci yurdu ya da üniversite kampüsüne dönüşecek.
belirlenen projeyi maliye bakanlığı hayata geçirecek. kiralama ya da yap-işlet-devret modeli ihtimal dahilinde.
proje yarışması ise, tmmob ve ankara ticaret odası iş birliğiyle düzenlenecek. sonuçlar gelecek yıl ocak ayında açıklanacak ve uygulanacak proje kamuoyuna açıklanacak.
*
yanılıyor olmayı çok isterim ama galiba yeni bir avm bekliyor bizi. çünkü bu bahiste türkiye cumhuriyetinin en muhafazakar iktidarının sicili pek temiz sayılmaz. yine de, ben yarışmaya katılıyor olsaydım projem mahallenin aynı kalması olurdu.
eğer mahalle yıkılacaksa arda kalan tuğla, kiremit, duvar parçası vs. tıpkı berlin duvarı gibi hatıraya dönüştürülsün. bu olursa, "sarı-lacivert"e boyanmış bahçe demirlerine talip olduğumu şimdiden söylemek isterim.
notgibi: bir de buradan bakın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder