dövmesizlik

birlikte okunmalıdır.

*

çok değil bir yıl önce, 'dövme yaptırcam' diye tutturmuştu. omuzda başlayıp kola inen, köprücük kemiğinin bir kısmını fethettikten sonra belki sırtın ve göğsün üst bölgesinden toprak talep eden büyükçe bir dövme.

kızılderili motiflerine bakıyordu ama aztek işi de olabilirdi. hint etkisine de açıktı.

yolundan dönmeye niyeti olmadığını anlayınca ilerde pişmanlık duyacağı bir şey yapmasın diye küçük, minimalist çalışmalar önerdim kendisine. hatta, bulutları seyreden instagram sayfam birden bire dövmeci abilerin, ablaların istilasına uğradı. tiksindim.

ama o hiçbir seçeneği beğenmedi. belki arzusu rafa kalkmadı ama dövme de yaptırmadı.

geçen gün son wimbledon tenis turnuvasını konuşurken söz haliyle kadınlar şampiyonu marketa vondrousova'ya da geldi. bir eleştirim vardı, hemen araya sıkıştırdım.

tenisçilere beyaz giyme mecburiyeti koyan bir turnuva wimbledon. öyle ki, siyahla yazılmış normalinden büyük bir logoya bile yasak koydukları ve tenisçilerin kıyafetini değiştirmek zorunda kaldığı bile oldu.

ama çekyalı şampiyonun dövmelerle dolu bedeni bu yaklaşıma göre -sadece siyahlık ve renklilikten dolayı- daha yasaklanası göründü bana. öyle ki, ileride dövme yasağı ya da aşırı çokluktaki dövmeleri kapatma zorunluluğu gelirse şaşırmam.

baktım, itiraz etmiyor, hemen borges'in imza gününe de götürdüm onu: borges'in neredeyse her akşam gittiği la ciudad adlı kitapçıya. gittiği her yerde olduğu gibi orada da insanlar onunla sohbet etmek ve kitaplarını imzalatmak istermiş. sıranın uzadığı günlerden birinde borges yakın arkadaşı bioy'a seslenmiş. "adolfito, imzaladığımız onca kitaptan sonra imzasız kitabımızın ne kadar değerli olacağını bir düşünsene."

sanırım anladı.