kostantinos kavafis'ten bir şiir* mesela
Birdenbire, gecenin yarısında
can alıcı müziklerle, seslerle geçen
görünmez çalgıcıları duyup da
artık talihin bitti diye, yaptıkların
çöküverdi; kanıtlandı diye
hayatının sahteliği, sakın ağlama.
Çok önceden hazır gibi, bir yiğit gibi,
Vedalaş, uzaklaşan İskenderiye ile.
Hele, hiç aldatma kendini
bu bir düştü, yanlış işittim deme
aşağılanma böyle boş umutlar içinde.
Çok önceden hazır gibi, bir yiğit gibi
böyle bir kente yaraştığını belli edercesine,
güvenli adımlarla yaklaş pencereye
ve coşkuyla dinle, ama korkakların
yakınmaları, yakarmalarıyla değil,
yüreğinin derinlerini açarak bu gizemli çalgılara
dinle canalıcı sesleri
Ve yitirdiğin İskenderiye’ye, elveda.
*:tanrı antonius'u bırakıyor
2 yorum:
''tarihi kırıntılar''ı okurken karşılaşmıştım kavafis'le.
karanlıkta kavafis.
kitabın bir ucuna ''yunan şairi'' diye not düşmüşüm.
pencereler şiirini açıp okumuştum.
yazdıkları çok şiir gibi değil sanki diye düşünüyorum.yalnış düşünüyor da olabilirim:)
evrensel şiirin göğünde parıldayan bir yıldızdır kavafis. yazdıkları elbette şiirdir. suç bir dilden diğer dile geçerken kaybolanlardadır.
anlamasak bile başka bir dildeki şiiri okumak ya da dinlemek bu yüzden mest eder bizi.
Yorum Gönder