yazarı dışında hiçbir şey bilmeden, sadece arka kapak yazısına bakarak okumak istediğim londra'da bir park, yeniden okuduğum nabokov külliyatı sayılmazsa şimdiden yılı(mı)n kitabı.
"bu arada zaman, her zaman olduğu üzere herkesi bok gibi gösterip hissettirmeye devam ediyor. bunu anladınız mı? bu arada zaman, her zaman olduğu üzere herkesi bok gibi gösterip hissettirmeye devam ediyor.(sayfa:37)"
6 yorum:
zaman gerçekten öyle hissettiriyor:)
aldırmayın zamana, göçmen kuşlara, yeni yıl kutlamalarına.
ne kadar arkaya atsamda o kendini göstermede çok cüretkar.
krem deposu olarak adlandırabilirsiniz beni:)
kırışıklık ve adını yazmak istemediğim türevleri!
krem deposu, saç boyası, botoks ve saire... bence insanlar bunlar yerine, göz kenarındaki kırışıklıkları, bir kaç tel beyazı, her ifadeyi ele veren bir yüzü, yani yaşanmışlık denileni ele veren şeyleri tercih etmeli.
blogunuzu ziyaret ettikçe, önceki yazılarınızdaki başlıklarınızdan bir tanesine tavşana niyet çektirir gibi tıklıyorum. bugün, karşıma bu yazınız çıktı.
evet, zaman hissettirmeye devam ediyor.
zaman bu, yapar.
tavşanları yormaya değer mi emin değilim.
Yorum Gönder