tarık tufan'a -ve dahi kemal varol'a- nazire: kendisi dikmese bile herkesin bir ağacı olmalı bu hayatta akşam gün batarken ona doğru koşabileceği.
bir yanı şehre dayanan, bir yanı tepelere tırmanan tarlalar arasında.
ana yoldan uzakta, bir başına.
gölgesinde bir park kanepesi. yorgunların gelip bulduğu, yolcuların oturduğu.
savaşa gidip de dönemeyen askerlerin anısına yapılan bir çeşme bir de. çevresi kılıçlarını göğe kaldırmış, eski zaman askerlerini hatırlatan süsenlerden bir ordu.
ama ağaç yalnız, tek ve uzak...
ne "yalnız ardıç" ne "alıç ağacı". sadece meşe. "düz meşe".
2 yorum:
"burdan" başladım..yağmurum var, gecem ise....neyse..
ağacım olsaydı ne güzel olurdu ama onu görünce tanıyacağımı bildiğim için nedir nasıldır ne türdür şimdilik belirsiz :)
tarif ettiğiniz yerdeki meşe ise çoook yaşasın, belki yolum düşer etrafındaki süsenlerden tanırım onu :)
koşmanız gerekmiyor. yorgun ya da yolcu olsanız da bulursunuz.
Yorum Gönder