26 Şubat 2014 Çarşamba

kutu

bu bahis biraz tehlikeli. anlatı bir noktadan sonra, kimileri için "edepsiz" sayılabilir bir güzergaha sapacak. bu durumdan hicap duyabilecekler olabilir. onlar için "köprüden önce son çıkış" tam da burası...

bunu bana g. anlattı. g. ki, lise öğrencilerinden yaşlı profesörlere kadar her yaştan ve kesimden dostları olmakla övünen benim için kıskançlık kaynağıdır. onu tanıdığımda yirmili yaşlarının başındaydı ve o yaşlarda yapamadığım için pişman olduğum ne varsa hepsini de yapıyordu.

ne diyordum? bunu bana g. anlattı. ona da abisi anlatmış.

"kadınların iki tane kutusu vardır. bunlardan birisi gerçek kutusu, diğeri de içine incik-boncuk koydukları, hatıralarını sakladıkları, hatıra ve kağıt parçaları ile doldurdukları kutu. gerçek kutuyu doldurabilmen için önce ikinci kutuyu doldurman gerekir."

abisi, bunu dedikten sonra da eklemiş: "ben naif bir duyarlılıkla sadece ikinci kutuyu doldurmayı tercih ettiğim için gerçek kutuyu hep başkaları doldurdu."

Hiç yorum yok: