ilk cümle önemlidir, metni peşinden sürükler.
bunu sıkça duyarız. peki, bir romanı okutmaya yeter mi?
sizi bilmem ama ben, orhan pamuk'un son romanı masumiyet müzesi 'ni ilk cümlesinden dolayı da olsa okurdum: "hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum."
aldığı olumsuz eleştirilere rağmen severek okuduğum bu romanın en güzel "şey"i şüphesiz bu ilk cümledir. bu bile, en iyi başlangıçlar üçlemesine dahil olmaya yetmez.
o halde başlayalım:
bir: "bütün mutlu aileler birbirine benzer. oysa mutsuz ailelerin mutsuzlukları farklı farklıdır. (anna karenina, l. tolstoy)"
iki: "ben doğdum. acaba hayatımın kahramanı olabilecek miyim? (david copperfield, c.dickens)"
üç: "onun iki masalı vardı. biri kendisinindi ve başkası bilmezdi. ötekini ise dedesi anlatmıştı ona. sonra her ikisi de yok olup gitti. şimdi biz bunlardan söz edeceğiz.(beyaz gemi, c.aytmatov)"
*
bu 'üçleme'nin sıralama dışısı ise, bağış erten'in çevirmeyip, yeniden yazdığını düşündüğüm kitaptan geliyor.
giriş kısmından sonra gelir. bana kalırsa roman da zaten orada başlar: "sonraları kadınlara nasıl aşık olduysam, futbola da öyle aşık oldum: ansızın, açıklanamaz bir şekilde, üzerine kafa yormadan, getireceği acı ve kafa karışıklığını bir nebze bile düşünmeden. (futbol ateşi, nick hornby)"
bunu sıkça duyarız. peki, bir romanı okutmaya yeter mi?
sizi bilmem ama ben, orhan pamuk'un son romanı masumiyet müzesi 'ni ilk cümlesinden dolayı da olsa okurdum: "hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum."
aldığı olumsuz eleştirilere rağmen severek okuduğum bu romanın en güzel "şey"i şüphesiz bu ilk cümledir. bu bile, en iyi başlangıçlar üçlemesine dahil olmaya yetmez.
o halde başlayalım:
bir: "bütün mutlu aileler birbirine benzer. oysa mutsuz ailelerin mutsuzlukları farklı farklıdır. (anna karenina, l. tolstoy)"
iki: "ben doğdum. acaba hayatımın kahramanı olabilecek miyim? (david copperfield, c.dickens)"
üç: "onun iki masalı vardı. biri kendisinindi ve başkası bilmezdi. ötekini ise dedesi anlatmıştı ona. sonra her ikisi de yok olup gitti. şimdi biz bunlardan söz edeceğiz.(beyaz gemi, c.aytmatov)"
*
bu 'üçleme'nin sıralama dışısı ise, bağış erten'in çevirmeyip, yeniden yazdığını düşündüğüm kitaptan geliyor.
giriş kısmından sonra gelir. bana kalırsa roman da zaten orada başlar: "sonraları kadınlara nasıl aşık olduysam, futbola da öyle aşık oldum: ansızın, açıklanamaz bir şekilde, üzerine kafa yormadan, getireceği acı ve kafa karışıklığını bir nebze bile düşünmeden. (futbol ateşi, nick hornby)"
5 yorum:
masumiyet müzesinin son cümlesi de güzeldir.
"herkes bilsin, çok mutlu bir hayat yaşadım"
ben de yeni bitirdiğim kitabın başlangıcını yazayım :
'' Bir dönem gelir, hayat sanki devam etmekte tereddüt ediyormuş ya da akışını değiştirmek istiyormuş gibi belirgin biçimde yavaşlar. Böyle bir dönemde insanın başına kolayca bir felaket gelebilir. '
üç kadın..r.musil..
@zeynep m.
içinde ve dışında barındırdığı kusurlara rağmen masumiyet müzesi'ni baştan sona zevk alarak okudum. ama ben 'son'ları sevemem; 'mutlu' da olsa.
yine de üçleme yapacak kadar 'son'um var galiba.
@buket,
sıra niteliksiz adam'a geldi sanırım.
bu başlangıç da muhteşem. ama ben bu çeviriyi tercih ederim: http://verbumnonfacta.blogspot.com/2012/02/yavaslk.html
Hımm, çok leziz olmuş bu yazı.
ne diyebilirim, tadını çıkartın.
Yorum Gönder