bir kaç hafta önceydi. yaz sıcağından kaçmış, evde, kapı ve pencereleri ardına kadar açmış ama perdeleri sıkı sıkıya kapamış kitap okuyorum. zaman zaman sokağın sesi doluyor olduğum odaya. ya da ben zaman zaman okuduğum kitap bahanesiyle gittiğim uzaklıktan geriye dönüyorum.
ve döndükçe aklıma kemal bey geliyor. 'masumiyet müzesi'nde füsunla geçirdiği "hayatının en mutlu anları"nı hatırlıyorum. ardından, tam da öyle, mahalle ortasındaki bir evde, evin önündeki çocuk parkından gelen çocuk, sokaktan yükselen vasıta sesleri eve dolarken sevişmek yerine kitap okuduğumu düşünerek gülüyorum.
bütün bunların arasında bir şarkıyı ayırt ettim. uzaklaşmadığına göre komşu evlerden birinden geliyordu. ya da sokaktaki binaların ilk katını işgal eden dükkanlardan birinden. belki de sevgilisinin oturduğu evin önüne park eden sevdalı bir yiğit emanet arabasının kapı ve camlarıyla beraber sesi de sonuna kadar açmıştı.
sonrası malum. dinledikçe dinleyesim geldi. şimdi de buraya taşıdım. müzik zevki yükseklere değilse de her türden müzikten haz devşirebilenlere gelsin benden. gıdısı olanlar istisna...
2 yorum:
merhaba vnf, nasılsınız zaten olan pengueninizden naber? nasıl desem bu şarkı … neyse ben size feyruz’dan bir parça bırakmaya geldim. deli gibi dinliyorum bu aralar, iki versiyonunu bırakıcam…
https://youtu.be/8nX2n8UKbWA?si=zsS4rbQ1SXLqooex
https://youtu.be/GFko7Pkgxpc?si=4fG6o7ZQ_YR92xnF
burayı okuyan çok sevgili okur için şarkı adı, bektob ısmak ya habibi.
sayenizde blogun müzik kalitesi artıyor. ne desem az. keşke birileri de edebiyat ve sinema kalitesine el atsa. gündelik hayata dair nitelikli yorumlar yapsa.
Yorum Gönder