sardunyalar çıldırmış olmalı

dün akşam yorucu, vedaların yüküne kararların yükünün eklemlendiği bir yolculuk sonrası buraya döndüğümde mutfağa girip girmediğimi hatılamıyorum bile. bir kaç telefon, peşi sıra uyumuşum.

sabah kalktığımda ise sadece takvimlerin değil, mayıs ayının ikinci haftasından bu yana mutfak penceresi güzelleştiren sardunyaların da değiştiğini gördüm.

giderken patlamaya hazır, fitili ateşlenmişçesine bıraktığım alev toplarının hepsi birden fitil tükenmiş olsa gerek ki patlamış. mutfak penceresinin bahçe, şehirleri birbirine bağlayan yol ve o yoldan ayrılıp bahçe kapısına kadar gelen toprak yolu çerçeveleyen manzarasının önünde şimdi koyu yeşil bir ormana düşmüş sayısız alev rengi toplar var.

ara sıra uzak bir rüzgar, yaprakları çiçeğinden daha güzel kokan bu bitkinin kokusu karışmış serinliğini yanıma bırakıp gidiyor. aklımda bir ağustos sabahı yaprağına su dokunduğunda kokusunu salan sardunyaların hatırası. ve kalbimde.

sonra yıllar önce izlediğim komik bir film düşüyor aklıma: the gods must be crazy.

ardından yine yıllar öncesinden bir yazı geliyor: sardunyalar ve çıldırmak...

*

"çıldırmanın zamanıdır şimdi, tutkularımız, duygularımızın en canavarlarını içinde sakladığımız kafeslerin kapılarını birer birer açmanın zamanıdır.

...

bırakın, sizi ne zaman terkedeceğinizi bilmediğiniz endişeli sevgileri, tutkunun tek renkten, tek sesten, tek kokudan, tek istekten oluşan çılgınlığına salın kendinizi.

o'nu isteyin ve ondan başka birşey kabul etmeyin.

yalnızca van gogh'un deli sarıları dolaşsın içinizde.

alev rengi sardunyaları, iğde kokularını, bulutlarla sevişen denizleri, çıldırmış sarılara boyayın.

çiğneyin üzüntülerinizi, atın gitsin, acılara açın yüreğinizi, yanmayı, kahrolmayı hayal etmeyi öğrenin.

o'ndan uzakta geçen her anınız kıskançlık yangınlarınızı büyütsün, onun teni bir başka tene mi değdi korkusuyla bir volkan gibi duman duman dağlansın içiniz.

bütün korkuları, bütün endişeleri, isteklerinizi zayıflatan gelgitleri, sizi saran kalabalıkları, kalabalıkların ahlakını, küçük endişleri savurun gitsin.

...

"bir kişinin olmaması bütün dünyayı bomboş yapsın," alfred de musset'nin dediği gibi..

...

istiyorsanız, gidin alın, hiçbir durakta durmayın, geriye bakmayın, engelleri görmeyin.

kıskanıyorsanız , kılıcınızı bileyip güneşte ışıldatın, çektiğiniz acı çelik pırıltılarıyla yansısın sevdiğinizin gözlerine.

tutkularına salın kendinizi.

kanatlı arabalarıyla sizi gökyüzüne uçursunlar.

akıllı olmayı, akıllılara bırakın.

yenilirseniz zehirli bir yılanı alın koynunuza.

ölmek ve öldürmek yanınızda beklesin sadık bir asker gibi.

tutkuyla koşun, koştuğunuz yerde ne bulacağınıza aldırmayın, bir cennet belki de bir cehennem büyük bir ihtimalle; kevser şarabınıda katranlı alevleri de aynı iştahla içmeye hazır olun.

...

neyi istiyorsanız sadece onu isteyin.

isteğinizle aranıza sokmayın engelleri.

çıldırma vaktidir.

tutkuların kafeslerini açın birer. canavarlar zincirlerinden boşanarak çıksın derinliklerinizden.

endişeleri, 'sonra ne olur'ları, 'ne derler'i, 'ya sonra istemezsem'leri, tutkularınızın önüne yem diye atın, bir aslanı besler gibi kendi küçük tedirginliklerinizle besleyin tutkularınızı, hepsini yiyip bitirsin, başka hiçbir duygu kalmasın içinizde.

yalnızca, o yalın, o sade ve korkunç tutku kalsın, 'istiyorum' diyen tutku.

isteyin ve alın.

...

istediğinizi alacaksanız çılgınlığınızla alacaksınız, akıl size yalnızca istemediklerinizi verecek."*

*:ahmet altan, gece yarısı şarkıları - sardunyalar ve çıldırmak