11 Temmuz 2011 Pazartesi

ilk izlenim için tek bir şansın vardır: iki

“geri dönüp yanına yaklaşarak: ‘hanımefendi!’ diyecek oldum. ama bu seslenişin, rus sosyete romanlarında binlerce kez yinelendiği aklıma geldi. (dostoyevski, beyaz geceler)”

*

“...kahramanlar hiç takdim olunur mu? onlar ancak, sevgililerini muhakkak bir ölümden kurtarmak suretiyle tanışırlar. (lermantov, zamanımızın kahramanı)”

*

“teşekkür etti: ‘ben enver, enver paşa’ diyerek elini uzattı.
‘ben de dilera dilemma.’
gülümseyerek ‘kesinlikle yalan söylüyorsunuz, saygıdeğer bayan’ dedi, ‘o romanı ben de okudum’ (menteş, korkma ben varım)”

Hiç yorum yok: