dialog

vakit gece yarısına yürürken istanbul'da bir evde telefon çalar: vnf. yakari'yi aramıştır.

- fadaa, ay hev biin e bed bed boy...

- sayın abonemiz, bu bir bant kaydı değildir. sanırım yanlış numarayı aradınız. eğer doğru numara olduğundan eminseniz adam gibi konuşun.

- aziz peder, günah işledim, demeye çalışıyoruz şurada. günah çıkartmalıyım.

- ne oldu? yine, yakınındaki birine fenalık mı düşündün?

- keşke o kadar basit olsa.

- sana asılan bir kıza yüz vermeye başladın.

- asla!

- aşık oldun?

- öyle olsa günah çıkartmazdım, tadını çıkartırdım.

- tahminlerim tükendi. sıra sabrımda.

- evde ses olsun diye türkçe müzik yapan radyolardan birini açmıştım. sonra kendimi bir ferhat göçer şarkısına eşlik ederken yakaladım.

- kapat şu lanet telefonu!

- peki.

yaklaşık yirmi saniye sonra bu odada telefon çalar.

- şu hayatta kaç defa dediğimi yaptın da, kapat, dediğimde telefonu kapatıyorsun.

- geriye ne kadar hızlı döneceksin onu merak ettim. yelkovan yaklaşık yirmi adım attı. yaşlanıyorsun dostum.

- babalar yaşlanabilir. sen kendine bak.

- merdivenleri koşarak çıkmayı bırakırsam o zaman konuş. ayrıca, baba olduğumda göbeğim olacak.

- buna belden aşağı vurmak denir.

- benim bildiğim göbek yukarıdadır.

- bu acıttı. kapatıyorum.

- bu konuşmayı yazarım ben.

- kapatırken küfür ettiğimi de yaz.

- eyvallah.