ben de 'bezdim'

bu konu tehlikeli. daha doğrusu özel bir şirkete yaptırdığım kamuoyu yoklaması yolun taşlı, iki yanından birinin uçurum, diğerinin dikenli olduğunu gösterdi.

takdir edersiniz ki, bu durum hevesimi daha da arttırdı.

*

bir kaç hafta önce bir sosyal medya paylaşımında yahya kemal beyatlı'nın bin dokuz yüz yirmideki bir söyleşisine denk geldim. klasik sorular. sonuncusu da "ıssız bir adaya düşseniz yanınıza alacağınız üç kitap" ya da "okumaktan bıkmayacağınız kitaplar" minvalindeydi.

cevap ise müthiş: "kitaplardan bezdim".

*

çok hoşuma gitti bu cevap ve düşündürdü. kitaplardan bezmiş değilim, bezecek gibi de görünmüyorum. fenerbahçeyi mantıklı bir zemine oturtabilsem olabilir belki ama bizimkisi bir çeşit manyaklık. ülkedeki siyasal iklimden ve her fırsatta farklılıklarımızın altının çizilmesinden ve ayrışmak için fırsat kollanmasından da bezmedim ben, nefret ettim, ediyorum.

bir defa daha hâlime şükrettikten sonra başka paylaşımlara geçiyordum ki buldum.

"kadınlardan bezdim ben!"

*

dikkat edin ama: 'bıktım' değil, 'bezdim'.

onlardan bende çok olduğu, nereye gitsem karşıma çıktıkları ya da bana rahat vermedikleri için değil. hele onlardan sıkıldığım için hiç değil. kaldı ki, "kadın seviyorum ben. hem de çok seviyorum," diyerek güldürdüğüm ve artık gülüşünü benden esirgeyen kıza dediğim gibi "kadın seviyorum ben, hem de çok seviyorum".

sadece onlarla da onlarsız da olmuyor gerçeğini kabullendiğim için.