oyunbaz

twitterda ara sıra oynadığım bir oyun var: kendi kırık dökük cümlerimi alıntı gibi boşluğa fırlatmak.

daha çok beğeni almak ya da kelimelerime güvenmediğim için yapmıyorum bunu. başta da dediğim gibi sadece "oyun" olsun diye.

uzunluğu yüzünden buraya taşımak zorunda kaldığım aşağıdaki cümle de, orhan pamuk'a nazire. veba geceleri'nden.

*

"gerçekliğinden bile emin olmadığı o anın adım adım ölüme yaklaştığı bu geceye kadar hayatındaki biricik mutluluk kaynağı olduğunu anladığında, "hayat, dışına hiç çıkmadığımız bir mağaranın duvarına düşen, seyretmekten başka elimizden bir şey gelmeyen gölge oyunu değil mi?" diye düşündü ve peşi sıra yüzünü duvara dönüp gaz lambasının etrafa titrek gölgeler saçan solgun ışığında ağladığı zaman ne kadar çirkin olduğunu umursamadan boşa geçmiş hayatı için hıçkıra hıçkıra ağladı."