bazı cümleler

abimle konuşuyoruz. -ki kendisi büyük teyzemin büyük oğludur- laf arasında, "hani bir defasında demiştin ya" diyerek, benden duyduğunu söylediği bir cümle ile durumu özetledi.

dürüst olmak gerekirse, benim söyleyebileceğim, söylemek isteyeceğim hikmet referansı da taşıyan, iyi söylenmiş bir cümleydi. ama o cümleyi ne zaman, ne üzere söylediğimi hatırlayamadım.

hatırlama çabası sırasında ise şunu fark ettim: ben bu durumu çok yaşıyordum.

birileri benden duyduğu(nu iddia ettiği) bir cümleyi söylüyor, ben çoğunlukla ne kadar düşünsem de o cümleyi söyledim mi, ne zaman, ne üzere söyledim, hatırlayamıyordum.

iki ihtimal var bence.

ilki, ben gerçekten de öyle cümleleri heybesinde taşıyan, yeri gelince paylaşan biriyim. (bence güzel)

ikincisi de, benden duymamış olsalar bile benden bu tarz cümleler duyabileceklerine itimatla bahsi geçen cümleyi ya da anlatıyı bana yakıştırmaları. (galiba bu daha güzel)