- neden konuştuğunuz her şeyin ucu sekse dokunuyor?
- hayatta ucu sekse dokunmayan bir şey var mı? varsa da biz bilmiyoruz.
çok etkilendiğimiz bu filmin üzerine çok konuştuğumuz anlarından biri de buydu.
"mete haklı," diyenler de vardı, "o kadar da değil" diyenler de. hatta, bir arkadaşım kitaplıkta duran kitabını işaret edip, "kadınlara daha kolaya ulaşabilmek için yazdım ben bu kitabı," demişti.
benim fikrim ise netti, değişmedi: doğru kişiyle, doğru yer ve zamanda yapıldığı takdirde dünya üzerinde seksten keyifli bir şey olamaz. ama her yolun oraya çıktığı düşüncesi hem yanlış hem hastalıklı. bir erkek muhatabının orasına burasına bakmadan onunla sohbet edebilir, hiçbir şey beklemeden onunla muhatap olabilir. birine kitap tavsiye etmek, çocukluk anılarını anlatmak, hayallerinden bahsetmek, beraber yemek yapmak, film izlemek her zaman yatağa giden yolda kilometre taşı değildir. başka bir deyişle, insanlar birbiriyle cinsiyetten münezzeh muhatap olabilir.
*
evlilik kurumuna, insanların evlenmelerine değilse de masallarda 'mutlu son' diye sunulmasına, gerçek hayatta 'başarı' sayılmasına karşıyım.
hep dediğim gibi, iyi bir şey olsaydı bütün dinler ve kutsal kitaplar tanrının bir buyruğu olarak bize sunmaz, iyi bir şey olsa buna gerek kalmazdı.
siz hiç 'sevişin!' diyen kutsal bir emre rastladınız mı?
*
ama mete'nin haklı olduğu bir yer var: masallar...
evet, çocukken okuduğumuz, çocuklarımıza okuttuğumuz, hatta hâlâ okuduğumuz masallar.
masalın sonunda, kahramanlar neden evlenir biliyor musunuz? ve bu evlilik neden mutlu son diye sunulur?
rahat rahat sevişebilecekleri için. çünkü masalların ilk ortaya çıktığı dönemde sevişebilmek için evlilik şart. aksi takdirde ya gece yarılarında kapısı rahatlıkla çalınabilecek birisi ya da cehennemde yanacak bir günahkar olursunuz.
kim bilir? belki de bu yüzden evleniyoruz.
belki de bu yüzden, "kırk gün kırk gece süren bir düğünle evlendiler ve hayatlarının sonuna kadar mutlu ve mesut yaşadılar."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder