rilke

eskiden olsa, "rilke," derdim. "rilke iyi ki var."

"olmasaydı muhafazakâr nisa tayfasının hâli nice olurdu."

şimdi uslanmaz bir tebessüm eşliğinde, alaycılığı saklamayan sesle, "şimdi de söylemiş oldun," diyecekler çıkacaktır, çıkabilir. onlara, önemli olanın değilse bile vurgunun "eskiden olsa"ya olduğunu söylemek isterim.

aksi takdirde roman yazar, adını da 'muhafazakâr bir kız sevdim' koyardım.