16 Mart 2013 Cumartesi

şimdi sen gidiyorsun ya*

reveransını tamamladıktan sonra başını kaldırıp bana baktığında, yani bir kuş sürüsü parkın en büyük ağacından havalanıp başka bir ağaça konduğunda, "gitme," diyemedim.

derin bir nefes alıp, "n'olur allahım, bir defa da herkes bana benzesin," diyebildim ancak.

kuş sürüsü yeniden havalandı, o da, "lütfen hiç kimse sana benzemesin," dedi.

o gün bu gündür burada, bana hep rus romanlarındaki koruları hatırlatan bir parkın ortasındayım.



*: yılmaz erdoğan

2 yorum:

  1. Artık zaman bile yetmiyor
    Yaşadığımızı sanmaya
    Yine de ışıklar bu kenti
    Güzelmiş gibi gösteriyor
    Geceleri…
    Geceler…

    bu şiiri çok seviyorum.

    YanıtlaSil
  2. y.erdoğan şiiri bahsinde hilmi yavuz'la aynı fikirdeyim. "otlu peynir kokusu"ndan bu yana sevmem kendisini.

    bu şiiri de sizden öğrenmiş oldum. ankara'yı bir defa daha sevdim.

    YanıtlaSil