üçleme: çocuk hayalleri

önnot: bu yazı biterken kendimi, yıllarca, "bu berbat dünyaya çocuk doğurmak mı, allah korusun," ya da "çocuk istemem, çünkü birini benden daha çok sevmene tahammül edebileceğimi sanmıyorum," dedikten sonra, mağazanın çocuk reyonuna uğramadan bir mağazadan çıkmayan, eline aldığı cici kostümleri, "sence de çok güzel değil mi," nidaları eşliğinde muhatabına gösteren otuz yaş civarı kadınlar gibi hissettiğimi itiraf etmeliyim.

iş bu önnot, "köprüden önce son çıkış" vazifesi görmektedir ve bundan sonrası vnf.yi ilgilendirmemektedir.

*

dost meclisinde çocuk hayalleri kuruyoruz. "eğer bir gün baba olursam, çocuğumun doğum tarihini roma rakamlarıyla uzaktan bakanlara bir saatin kordonu gibi görünecek şekilde sol kol bileğime dövdürmek isterim," dediğimde bir arkadaşımız -ki içimizde en akıllımız odur- itiraz etti: "ya bir gün çocuğunu kaybedersen?"

zar zor, "o zaman bileğimi keser atarım," diyebildim.

ardından dışarda bir yaprağa konuk olan kar tanesini bile duyabildiğimiz bir sessizlik oldu. sonra konu değişti, orkestra oynak bir şeyler çaldı, komiklikler, kahkahalar falan...

akşam ilerleyip gece oldugunda, kendimle başbaşa kaldığımda yani. bir yandan dost meclisinin muhasebesini yaparken bir yandan da "çocuk hayalleri" kurduğumu farkettim. bu üçleme de oradan çıktı:

bir: onu ilk kez kucağıma aldığımda çıplak gövdesini çıplak göğsüme, kalbini kalbimin üzerine getirmek ve bu dünya üzerindeki kalp zamanımızı eşlemek isterim.

iki: henüz bir kaç aylıkken, karnımın üzerinde yüz üstü yatsın ve sol yanağını göğsüme yaslamış biçimde uyurken bir yandan da ağaç gövdesine sarılan koalalar gibi gövdeme sarılsın isterim.

üç: iki yaş dolaylarındayken, onu geç kalktığımız bir misafirlik dönüşü kucağımda eve doğru taşırken yarı uykulu haliyle kollarını boynuma dolasın isterim.

elbette bu üçlemede de bir sıralama dışı var: kızımın bana benzeyen bir adama aşık olmasını, oğlumun da "kahramanı babası olan bir adam" olmasını isterim sanıyordum. ama yazarken farkettim ki, aslında ben çocuğumun bu blogu bir biçimde keşfetmesini ve "bence fena yazmıyormuşsun," demesini istiyorum.