"metni okuyunuz ve bilmediğiniz kelimelerin anlamını sözlükte bularak bir cümle içinde kullanınız.
profan: kutsal olmayan, dünyevi... (ya da bakınız)
insan zihni dince kutsal sayılan değerlerden boşandırıldıkça yerlerini profanlaştırılmış ikonlar almaktadır."
*
elbette bu şekilde olmadı. öğrenmeye aç, henüz cehaletin erdem olduğunu bilmediğim o yaşlarda, ilk defa duyduğum bu sözcük belleğime yerleşsin diye oynadığım oyunlardan biri olmalı. gülmeyin lütfen, terminoloji kelimesini kullanmaktan zevk aldığım yaşlardan bahsediyorum.
çok değil bir kaç gün önce, uyku tutmayan bir gecede aklıma düştü ve sabri esat siyavuşgil'in dilimize kazandırdığı edmond rostand'ın ölümsüz eseri cyrano da bergerac'ı karıştırmaya başladım. o büyüleyici tiradı altı çizili satırlara konu etme arzusu içimde büyüyünce de okuma notlarına bakmak için haliyle eski defterleri karıştırdım.
bu cümle oradaydı. tırnak içine alınmamış, bir sahibi varsa da söylenmemiş biçimde bir sayfanın orta yerinde duruyordu. haddimi bilmiyor olsaydım şeyh galib'in yolundan yürüyerek "çaldımsa da mîri malı çaldım" derdim ama, 'galip kul'un yanında kemmiyetimin neredeyse sıfır olduğunu hesap edecek kadar matematik biliyorum.
bu yüzdendir ki, eğer bilmeden başkasına ait bir cümleyi kendime ait kıldımsa, umarım hesap gününde bana hakkını helal eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder