kartpostal

önsöz:
batmakta olan güneşten arda kalan ışık altında bir şehir görüntüsü; karla yüklü çatılar arasında denizini arayan bir nehir.

arkasöz:
her yer bembeyaz
tam sana göre
ama ben çok üşüyorum...

sonsöz:
biliyorum, "aynı gök altında ayrı yaşıyorsak suç ikimizde," diyen yunan baladına hak vermek yerine orada olup sana sarılmalıydım.