12 Kasım 2009 Perşembe

ilk kar

ilk kar...

mevsimin ilk karı...

bu gün: on iki kasım' iki bin dokuz...

"şimdi burda kar yağıyorsa her yerde yağıyordur ve vakit dardır."*

*

bir gece yarısı telefonunuz çalar. telefondaki ses, "pencereden dışarı bak. kar yağıyor," der. dışarıya bakarsınız. dolunayın ışığında yıkanan bir kaç parça bulut karşılar sizi. aklınıza türkçenin en büyük şairi** gelir: "neden büyük ırmaklardan bile heyecanlıydı/ karlı bir gece vakti bir dostu uyandırmak?"

anlarsınız; uzak bir coğrafyada, bozkır ortasındaki metropolün sokaklarına kar düşmektedir. birden bire gökteki aya, bir kaç küçük bulutu koynunda uyutan gökyüzüne inat, sokak lambasının solgun ışığıyla aydınlanan kaldırıma kar taneleri düşmeye başlar.

"dost" kelimesi anlam kazanır.


*:turgut uyar, vaktin çağrısı
**: elbette ismet özel

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder